δέν τό αντέχουν οί άνθρωποι καί είναι νωρίς ,
μ΄ ακούς
Είναι νωρίς μέσα στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου
Να μιλώ για σένα και για μένα.
Είναι νωρίς μέσα στόν κόσμο αυτόν , μ ' ακούς
Δέν έχουν εξημερωθεί τά τέρατα , μ΄ ακούς.
Το χαμένο μου τό αίμα καί τό μυτερό , μ΄ ακούς
Μαχαίρι .
Σάν κριάρι που τρέχει μες στούς ουρανούς
Καί των άστρων τους κλώνους τσακίζει , μ΄ ακους.
Είμ ΄ εγώ , μ΄ ακούς
Σ ΄ αγαπώ , μ΄ ακούς .
Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα
Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή .
΄Εχω ρίξει μες στ΄ άπατα μιάν ηχώ.
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ
Να σέ βλέπω μισή να περνάς στο νερό
Καί μισή να σε κλαίω μές στον Παράδεισο.
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες
μ ' ακούς
Νά τινάξεις λουλούδι , μόνο εμείς , μ ΄ ακούς
Μες στη μέση της θάλασσας
Από μόνο το θέλημα της αγάπης , μ΄ ακούς
Ανεβασαμε ολόκληρο νησί , μ' ακους
Μέ σπηλιες και με κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Ακου , άκου
Ποιός μιλεί στα νερά καί ποιός κλαίει - ακούς;
Ποιός γυρεύει τον άλλο , ποιός φωνάζει - ακούς ;
Είμ΄ εγώ που φωνάζω κι είμ ΄ εγώ που κλαίω.
Μ' ακούς ;
Σ' αγαπώ , σ' αγαπώ , μ' ακούς .
..........................
" ~ Οδυσσέας Ελύτης ~ "
..........................
