΄Εμαθα τη γλώσσα τών πουλιών για νά
διαβάσω τίς κρυφές σελίδες σού.
Σέ περίμενα ώρες αλογάριαστες γερμένη στόν
πιό κοφτερό βράχο τής ψυχής μου .
Πόσες φορές συναρμολόγησες τη διαμελισμένη
σου ψυχή ;
Πόσες νυχιές τρύπησες για να βγείς στό φώς ;
Πόση βροχή κατάπιες ; Τώρα μου γράφεις ¨
" Είμαι καλά , βρήκα μια θέση στή ζωή ,
μπορεί προσωρινά. Επιτέλους μου χαρίστηκε ό
θεός "
Αμ δέ στή χαρίστηκε ό θεός. Στήν
πούλησε .
Καί μάλιστα , πανάκριβα . !
