Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

Τόλης Νικηφόρου, «Ένα παιδί»:

:
«με το πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι/ κοιτάζω εκστατικά/ πίσω απ’ τις στάλες της βροχής/ ένα πολύχρωμο κόσμο/ κρύβω μέσα μου ένα παιδί/ με τις τσέπες γεμάτες μπίλιες μέσα στον χειμώνα/ ένα παιδί με δακρυσμένα μάτια για το γατάκι του που πέθανε/ για το λουλούδι που μαράθηκε/ για όσους έφυγαν χωρίς επιστροφή/ κρύβω μέσα μου ένα παιδί/ με τρύπιο παλτό/ που λαχταράει τα ζεστά κάστανα/ τη γειτονιά και τους φίλους/ την άνοιξη που θα ρθει/ κρύβω μέσα μου ένα παιδί/ που δεν δέχεται πως μπορώ να γελάω/ όταν τη ίδια στιγμή κάποιος κλαίει/ κρύβω μέσα μου ένα παιδί/ απαρηγόρητο
που θα θελε να φτιάξει τη ζωή/ στα μέτρα της καρδιάς του».

Αγαπημένες Σκέψεις

...