Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016

Θα ΄ρθει μια μέρα



Θα ΄ρθει μια μέρα που δε θα ΄χουμε πια τι να πούμε 
Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια
 Η σιωπή μου θα λέει: 
Πόσο είσαι όμορφη, μα δε βρίσκω άλλο τρόπο να στο πω 
Θα ταξιδέψουμε κάπου, 
έτσι από ανία ή για να πούμε πως κι εμείς ταξιδέψαμε. 
Ο κόσμος ψάχνει σ΄ όλη του τη ζωή να βρει τουλάχιστο 
τον έρωτα, μα δεν βρίσκει τίποτα.
 Σκέφτομαι συχνά πως η ζωή μας είναι τόσο μικρή 
που δεν αξίζει καν να την αρχίσει κανείς. 
Απ΄ την Αθήνα θα πάω στο Μοντεβίδεο ίσως και στη Σαγκάη, είναι κάτι κι αυτό δε μπορείς να το αμφισβητήσεις.
 
Καπνίσαμε -θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ -ξεχνώ πάνω σε τι- κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρον . 
Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου 
αλλά κι εκεί θα ΄ρθεις και θα με ζητήσεις 
Δε μπορεί, Θε μου, να φύγει κανείς μοναχός του. 

Μανόλης Αναγνωστάκης

Αγαπημένες Σκέψεις

...