Έρωτας

Έρωτας Τι να πει κανείς για αυτή την λέξη,τι να πει κανείς για το νόημα αυτής ;
Ποτέ δεν μπόρεσε κάποιος να δώσει έναν ξεκάθαρο ορισμό,ίσως φταίει το ότι κανείς ποτέ δεν θέλησε να χωρέσει τα συναισθήματα αυτά μέσα σε κάτι τόσο τυποποιημένο,ίσως πάλι ορισμός να μην δόθηκε ποτέ γιατί ο έρωτας είναι περίεργο πράγμα.

Ο έρωτας δεν ορίζεται ούτε περιγράφεται.
Δεν μπορείς να τον χωρέσεις σε λέξεις.
Δεν είναι καθημερινό φαινόμενο και θα ήταν ντροπή να προσπαθήσεις να του βάλεις “ταμπέλα”.
Ο έρωτας εκφράζεται μόνο με την ψυχή.
Οι ματιές,τα χαμόγελα,τα πειράγματα,οι αγκαλιές,τα φιλιά,τα κλάματα,οι ’“συγγνώμες”,όλα αυτά αποτελούν σημάδια του έρωτα,μα δεν φτάνουν για να περιγραφτεί απόλυτα.

Έρωτας λοιπόν.
Ας μείνει για πάντα έτσι,στον αέρα,σαν μια αφηρημένη έννοια.
Θα ήταν ντροπή να τον βάλουμε σε καλούπια,θα ήταν κρίμα να του θέσουμε όρια.
Ο έρωτας δεν έχει όρια ούτε και κανόνες.
Ο έρωτας είναι έρωτας και τίποτα δεν θα τον περιγράψει καλύτερα από αυτό.

Ο άνθρωπος μοιάζει με..

“ Ο άνθρωπος μοιάζει με το αριθμητικό κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι ο πραγματικός εαυτός του, ο δε παρονομαστής, η ιδέα που έχει για τον εαυτό του.
Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής, τόσο μικρότερη η αξία του κλάσματος. Και όσο ο παρονομαστής εξογκούται προς το άπειρο, τόσο το κλάσμα τείνει προς το μηδέν “.
Leo Tolstoy

Μίλαν Κούντερα, "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι"

"Εκεί βρίσκεται και η αιτία του δόλιου κινδύνου που κρύβεται μέσα στο όνειρο. Αν το όνειρο δεν ήταν ωραίο, θα μπορούσε κανείς γρήγορα να το λησμονήσει. Αλλά εκείνη επέστρεφε αδιάκοπα στα όνειρα αυτά, τα επαναλάμβανε με τη σκέψη, τα έκανε αφηγήματα."

Μίλαν Κούντερα, "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι" (εκδ. ΕΣΤΙΑ, 1995)

Στην αγκαλιά δεν μπορείς να προσποιηθείς.

Στην αγκαλιά δεν μπορείς να προσποιηθείς.
Υπάρχει συμμετοχή σε τούτη την πράξη, τα δύο κέντρα της καρδιάς, πλησιάζουν, επικοινωνούν και το κάνουν πέρα από τα σύνορα του σώματος.
Στην αγκαλιά δεν υπάρχουν εμπόδια, ο ένας νοιώθει μέρος του άλλου.
Είναι μια χειρονομία που τυλίγει τα πάντα, φόβους, αδυναμίες, ανασφάλειες.

Tα χέρια έχουν μια μακροχρόνια πείρα

Προτιμώ τα χέρια από τα πρόσωπα.
Τα πρόσωπα είναι φουσκωμένα με παρόν ,κουτά, ψεύτικα,
χωρίς καμιά συνέπεια με τη μνήμη τους.
Όμως τα χέρια έχουν μια μακροχρόνια πείρα
γεμάτη επισημότητα, σχεδόν ιερατική.
Και μιαν αδέκαστη ειλικρίνεια.
Απόδειξη : ποτέ δεν κοιτιούνται στον καθρέφτη.
Δεν προμελετούν την έκφρασή τους και τη στάση τους.
Ακολουθώντας το σχήμα και την κίνησή των χεριών,
πλάθω το πρόσωπο που λείπει,
αμετάβλητο μέσα στο χρόνο, σιδερένιο, πέτρινο ή γυάλινο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Αυγουστος Ροντεν
«Καθεδρικός ναός», 1908, πέτρα, 64 x 29,5 x 31,8 εκ., Μεντόν, Μουσείο Rodin

Λέων Τολστόι΄:Να έχεις ένα στόχο για όλη σου τη ζωή

Να έχεις ένα στόχο για όλη σου τη ζωή, ένα στόχο για ένα μέρος της ζωής σου και ένα στόχο για κάθε χρόνο. Ένα στόχο για κάθε μήνα, ένα στόχο για κάθε εβδομάδα, ένα στόχο για κάθε μέρα, ένα στόχο για κάθε ώρα και κάθε λεπτό. Και να θυσιάζεις το μικρότερο στόχο για το μεγαλύτερο.
Λέων Τολστόι

Ο ελεύθερος άνθρωπος

Ο ελεύθερος άνθρωπος που γνωρίζει τον εαυτό του είναι γενναιόδωρος, αλληλέγγυος, ευγενικός και ικανοποιείται εξίσου όταν δίνει όπως και όταν παίρνει....
Jorge Bucay

Ντον Ζουάν:Τελικά, η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να νικάς την αντίσταση μιας γυναίκας.

Ο Ντον Ζουάν στον υπηρέτη του Σγκαναρέλ... 
 Τι, δηλαδή; Να δεθώ με το πρώτο θηλυκό που με ξελόγιασε και να μην ξανακοιτάξω γύρω μου ποτέ; Να φορτωθώ μια κάλπικη τιμή εν ονόματι της πίστης; 
Tι ωραίο πράγμα, έντιμος, πιστός και θαμμένος μέσα στον ίδιο έρωτα, νεκρός προτού γεράσω, τυφλός μπροστά στις τόσες ομορφιές που είναι γύρω μου! 
Ε, όχι δα! Πιστοί είναι μόνο οι γελοίοι και οι ηλίθιοι! 
Όλες οι καλλονές πλάστηκαν για να μας γοητεύουνε και μια γυναίκα που μας συγκλόνισε, για λίγο βέβαια, δεν έχει το δικαίωμα ν' αποκλείει τις άλλες από την καρδιά μας.
 Εμένα η ομορφιά με ξετρελαίνει και, όπου την πετυχαίνω, δεν φέρνω καμία αντίσταση και παραδίνομαι στη γλυκιά και βίαιη γοητεία της. 
Όταν είμαι ερωτευμένος με κάποια, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει ν'αδικήσω τις άλλες. Έχω μάτια, βλέπω, κρίνω την αξία καθεμιάς και της προσφέρω αυτό που η φύση μού υπαγορεύει. Δηλαδή, θα δω ένα πλάσμα αξιαγάπητο και θα τ' αρνηθώ; Χίλιες καρδιές αν είχα, εύκολα θα τις χάριζα στο πρώτο νόστιμο προσωπάκι. Στο κάτω-κάτω, η καλύτερη στιγμή του έρωτα είναι όταν αυτός γεννιέται κι η μεγαλύτερη απόλαυση είναι όταν αυτόν τον έρωτα με άλλον τον αλλάζεις. 

Είναι υπέροχο να πολιορκείς μια γυναίκα με γλυκόλογα, να τη βλέπεις μέρα τη μέρα να ενδίδει, να πολεμάς τη φυσική της συστολή με αναστεναγμούς, όρκους και δάκρυα και, τέλος, να νικάς τους δισταγμούς της και να τη φέρνεις γλυκά-γλυκά εκεί που θέλεις. Όμως, όταν την κατακτήσεις, δεν έχεις τίποτα πια να πεις, τίποτα να ποθήσεις, γιατί το πάθος έχει ξεθυμάνει και η καρδιά πέφτει σε χειμερία νάρκη, ωσότου κάποια καινούργια καλλονή σου ξυπνήσει τον πόθο της επόμενης κατάκτησης. Τελικά, η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να νικάς την αντίσταση μιας γυναίκας. Σ' αυτό εγώ μοιάζω με τους φιλόδοξους στρατάρχες που πετάνε από νίκη σε νίκη, κι ο πόθος τους για νέες κατακτήσεις δεν ξεδιψάει ποτέ. Έτσι κι εγώ: δεν θέλω τίποτα να χορτάσει τον πόθο μου. Νιώθω πως έχω καρδιά που χωράει ν'αγαπήσει όλη την οικουμένη. Σαν Μέγας Αλέξανδρος, θέλω να υπάρχουνε συνέχεια καινούργιοι τόποι για να κατακτώ. 

 Μολιέρος, Ντον Ζουάν, μτφρ. Ερρίκος Μπελιές.