Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Ντον Ζουάν:Τελικά, η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να νικάς την αντίσταση μιας γυναίκας.



Ο Ντον Ζουάν στον υπηρέτη του Σγκαναρέλ... 
 Τι, δηλαδή; Να δεθώ με το πρώτο θηλυκό που με ξελόγιασε και να μην ξανακοιτάξω γύρω μου ποτέ; Να φορτωθώ μια κάλπικη τιμή εν ονόματι της πίστης; 
Tι ωραίο πράγμα, έντιμος, πιστός και θαμμένος μέσα στον ίδιο έρωτα, νεκρός προτού γεράσω, τυφλός μπροστά στις τόσες ομορφιές που είναι γύρω μου! 
Ε, όχι δα! Πιστοί είναι μόνο οι γελοίοι και οι ηλίθιοι! 
Όλες οι καλλονές πλάστηκαν για να μας γοητεύουνε και μια γυναίκα που μας συγκλόνισε, για λίγο βέβαια, δεν έχει το δικαίωμα ν' αποκλείει τις άλλες από την καρδιά μας.
 Εμένα η ομορφιά με ξετρελαίνει και, όπου την πετυχαίνω, δεν φέρνω καμία αντίσταση και παραδίνομαι στη γλυκιά και βίαιη γοητεία της. 
Όταν είμαι ερωτευμένος με κάποια, αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει ν'αδικήσω τις άλλες. Έχω μάτια, βλέπω, κρίνω την αξία καθεμιάς και της προσφέρω αυτό που η φύση μού υπαγορεύει. Δηλαδή, θα δω ένα πλάσμα αξιαγάπητο και θα τ' αρνηθώ; Χίλιες καρδιές αν είχα, εύκολα θα τις χάριζα στο πρώτο νόστιμο προσωπάκι. Στο κάτω-κάτω, η καλύτερη στιγμή του έρωτα είναι όταν αυτός γεννιέται κι η μεγαλύτερη απόλαυση είναι όταν αυτόν τον έρωτα με άλλον τον αλλάζεις. 

Είναι υπέροχο να πολιορκείς μια γυναίκα με γλυκόλογα, να τη βλέπεις μέρα τη μέρα να ενδίδει, να πολεμάς τη φυσική της συστολή με αναστεναγμούς, όρκους και δάκρυα και, τέλος, να νικάς τους δισταγμούς της και να τη φέρνεις γλυκά-γλυκά εκεί που θέλεις. Όμως, όταν την κατακτήσεις, δεν έχεις τίποτα πια να πεις, τίποτα να ποθήσεις, γιατί το πάθος έχει ξεθυμάνει και η καρδιά πέφτει σε χειμερία νάρκη, ωσότου κάποια καινούργια καλλονή σου ξυπνήσει τον πόθο της επόμενης κατάκτησης. Τελικά, η μεγαλύτερη απόλαυση είναι να νικάς την αντίσταση μιας γυναίκας. Σ' αυτό εγώ μοιάζω με τους φιλόδοξους στρατάρχες που πετάνε από νίκη σε νίκη, κι ο πόθος τους για νέες κατακτήσεις δεν ξεδιψάει ποτέ. Έτσι κι εγώ: δεν θέλω τίποτα να χορτάσει τον πόθο μου. Νιώθω πως έχω καρδιά που χωράει ν'αγαπήσει όλη την οικουμένη. Σαν Μέγας Αλέξανδρος, θέλω να υπάρχουνε συνέχεια καινούργιοι τόποι για να κατακτώ. 

 Μολιέρος, Ντον Ζουάν, μτφρ. Ερρίκος Μπελιές.

Αγαπημένες Σκέψεις

...