Στον σπόρο του λουλουδιού κρύβεσαι, Θεέ μου!
Μεθά η ψυχή μου, με τ’ άρωμά σου. Τυφλώνομαι από το διάφανο άσπρο, παλεύω με το άγριο μπλε, πληγώνομαι μέσα στο βαθύ κόκκινο, και πορεύομαι…
Ξέρω πως δεν θα σ’ ανταμώσω ποτέ.
Παρόλο που έχω ανακαλύψει την κρυψώνα σου.
Όμως, μ’ αρέσει να σε ψάχνω.
Έτσι το κάνω. Για το κέφι μου.
Για το γινάτι μου.
Για τη χαρά του παιχνιδιού…...............
..........................
Θα ξανάρθουν τα χελιδόνια» της Αλκυόνης Παπαδάκη. Εκδ. «Καλέντη»
