κουβεντιάζουμε για τον καιρό, την πολιτική ή τον έρωτα,
μιλάμε για θεομηνίες ή παμπάλαιες αναμνήσεις -
ύστερα η χειραψία κι αναχώρηση. αστείοι που είμαστε,
να νομίζουμε
ότι μπορεί να ξεφύγει ο ένας τον άλλον.
είμαστε αναπότρεπτα δεμένοι,
αναπότρεπτα κι ακατανόητα,
σαν τα παπούτσια ενός πεθαμένου.
...Tάσος Λειβαδίτης..
