Μια μέρα μακρινή, λιόλουστη - και θέλεις να τη θυμηθείς
Κι όλο ξεφεύγει.
Τα μάτια σου γεμίζουν τότε από να θάμπος χαμένων παιδικών καιρών...
Ή ίσως κι από δάκρυα.
Γι' αυτό, σας λέω, πιστεύετε π ά ν τ ο τ ε έναν άνθρωπο που κλαίει..
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του..
Φιμωμένο και γιγάντιο
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί...
Τάσος Λειβαδίτης
Ή ίσως κι από δάκρυα.
Γι' αυτό, σας λέω, πιστεύετε π ά ν τ ο τ ε έναν άνθρωπο που κλαίει..
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του..
Φιμωμένο και γιγάντιο
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί...
Τάσος Λειβαδίτης