Ελευθερία άλλη δεν γνωρίζω πέρα απ’ αυτήν του να είμαι δέσμιος κάποιου
Που το όνομά του δεν μπορώ να ακούσω χωρίς να ριγήσω
Κάποιος που για χάρη του ξεχνώ τη δυστυχισμένη μου ύπαρξη
Που για χάρη του η μέρα και η νύχτα είναι για μένα οτιδήποτε θέλησα
Και το κορμί και το πνεύμα μου επιπλέουν πάνω στο κορμί και το πνεύμα του
σαν ξύλα χαμένα που η θάλασσα βυθίζει ή σηκώνει
ελεύθερα με την ελευθερία του έρωτα,
τη μόνη ελευθερία που με εξυψώνει
τη μόνη ελευθερία για την οποία πεθαίνω...
...Luis Gernuda...
