Χάραμα , εκει μακρυά Ψάξε με ...Μαρία ( Μόιρα ) Μπιζάνου

Ποιός μίλησε για δηλητήριο ;
Απόσταγμα απ ' τους θρυμματισμένους καρπούς σου ήπια..
Έπεσα σε λήθαργο
Στο παραμιλητό μου , λόγια ανείπωτα , λόγια ξελογιασμένα
Πεθαίνω και δεν το ξέρω
Όχι , ακούω τον βρυχηθμό μου
απόμακρο , λυπητερό και σκόρπιο
Μα ολάκερη αγριεύω
Σα γέλιο ξυπόλητο , χιμαιρικό , σπαράζω
Κρύψου ...σαν με φοβάσαι
Είμαι μια δέσμη ανεκπλήρωτων οργασμών
και η ενοχή της αμαρτίας που δεν διέπραξες
Ψάξε με Εκει..
Στο δέσιμο το ακατάλυτο του Εγώ στο Εσύ
Στο φως της νυχτιάς , του σκούρου μπλε
Στις μελωδίες τ 'ουρανού, τις ακατάληπτες
Στου φεγγαριού την άκρη, την ασημοκαπνισμένη
Λεύτερη στους σφηνωμένους ορίζοντες
Στη δίψα και στη θλίψη
Κρασί και μεθύσι
Χωρίς στεριά
Μόνο μια θάλασσα
Μια σταγόνα νύχτας εκστατικής
Στ' όνειρο περικυκλωμένη
Χάραμα , εκει μακρυά
Ψάξε με ...

Ποιός μίλησε για δηλητήριο ;
Τους καρπούς της ανέγγιχτης αμαρτίας σου
Ήπια...

Μαρία ( Μόιρα ) Μπιζάνου
5/7/2016 7:30μμ