Η αχλύ παραμερίζει.
Τα πράγματα σκληρά λαμπερά κι Aδιάψευστα....
.... Άνοιξε τα παράθυρα
να δεις το σύμπαν ανθισμένο
μ' όλες τις παπαρούνες του αίματός Mας
- να μάθεις να χαμογελάΣ.
Δε βλέπεις;
Καθώς απομακρύνεται η άνοιξη
πίσω της έρχεται η νέα Μας Άνοιξη.
Νά τος ο ήλιος
πάνω απ' τις μπρούντζινες πολιτείες
πάνω απ' τους πράσινους αγρούς
μες στην καρδιά Μας...
... Καλοί μου άνθρωποι
πώς μπορείτε να σκύβετε ακόμη;
Πώς μπορείτε να Μη χαμογελάτε;
Ανοίχτε τα παράθυρα...
Αστράφτει ο κόσμος
ακούραστος.
Κ ο ι τ ά χ τ ε.
Γιάννης Ρίτσος, Εαρινή συμφωνία