Είμ’ ένα βιβλίο. Κάποιος με διαβάζει.
Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει από μένα,
δεν ξέρω αν μου βρίσκει κάποιο βάθος.
Πάντως δυσκολεύεται στο διάβασμα η βαριέται’
συχνά με παρατά, τσακίζοντας τα φύλλα μου,
εγκαταλείπει για καιρό και, όταν κάποτε επιστρέφει,
έχει πλέον χάσει τη συνέχεια, έχει ξεχάσει
ο,τι έχει διαβάσει.
Έτσι, με ξαναπιάνει απ΄ την αρχή,
για να με παρατήσει πάλι,
υστερ΄από λίγο, κουρασμένος.
Δεν ξέρω αν διαβάζει άλλα βιβλία,
δεν ξέρω καν πως βρέθηκα στα χέρια του,
όμως εδώ είμαι, αυτός είναι η μοίρα μου
και, αν αυτός δεν με διαβάσει,
άλλον αναγνώστη δεν πρόκειται να βρω.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ
Δεν ξέρω τι καταλαβαίνει από μένα,
δεν ξέρω αν μου βρίσκει κάποιο βάθος.
Πάντως δυσκολεύεται στο διάβασμα η βαριέται’
συχνά με παρατά, τσακίζοντας τα φύλλα μου,
εγκαταλείπει για καιρό και, όταν κάποτε επιστρέφει,
έχει πλέον χάσει τη συνέχεια, έχει ξεχάσει
ο,τι έχει διαβάσει.
Έτσι, με ξαναπιάνει απ΄ την αρχή,
για να με παρατήσει πάλι,
υστερ΄από λίγο, κουρασμένος.
Δεν ξέρω αν διαβάζει άλλα βιβλία,
δεν ξέρω καν πως βρέθηκα στα χέρια του,
όμως εδώ είμαι, αυτός είναι η μοίρα μου
και, αν αυτός δεν με διαβάσει,
άλλον αναγνώστη δεν πρόκειται να βρω.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ