Αρκετό καιρό πριν,έψαχνα το μυστήριο.
Γοητευόμουν από τον απόμακρο τύπο της παρέας,από τον λιγομίλητο,από το κάθε θλιμμένο βλέμμα.Με τράβαγε το απροσπέλαστο σαν μαγνήτης,ένιωθα πως μόνο τότε άξιζε να ασχοληθώ.Θεωρούσα πως ο ρεαλιστής,αυτός που θα μπορούσε να εγκιβωτίσει κάθε κατάσταση μέσα στα στέρεα τείχη της λογικής,χωρίς να παρασυρθεί, είναι το ιδανικό.
Το δοκίμασα...ξανά..
Αναρωτιόμουν αν έκανα λάθος,βασάνιζα τον εαυτό μου με το να μαντεύω το επόμενο λεπτό.
Γιατί; που έκανα λάθος; γιατί έχασα τόσες νύχτες,γιατί πάτησα τόσες φορές την αξιοπρέπειά μου; γιατί αναζητούσα συνεχώς επιβεβαίωση εγώ,που πάντα μου αρκούσε μία και μόνο λέξη;
Τελικά,αυτό είναι ο έρωτας;
Ερωτηματικά, χιλιάδες ερωτηματικά που ψάχνουν απάντηση,χιλιάδες δευτερόλεπτα θλίψης που ψάχνουν ανταπόκριση.
Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος,πρέπει ή δεν πρέπει.Υπάρχει μόνο το "είμαι καλά".Όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται.Είμαι καλά,νιώθω καλά.Επιτέλους,κατάλαβα πως πρέπει να σκεφτώ πρώτα εμένα.
Γοητευόμουν από τον απόμακρο τύπο της παρέας,από τον λιγομίλητο,από το κάθε θλιμμένο βλέμμα.Με τράβαγε το απροσπέλαστο σαν μαγνήτης,ένιωθα πως μόνο τότε άξιζε να ασχοληθώ.Θεωρούσα πως ο ρεαλιστής,αυτός που θα μπορούσε να εγκιβωτίσει κάθε κατάσταση μέσα στα στέρεα τείχη της λογικής,χωρίς να παρασυρθεί, είναι το ιδανικό.
Το δοκίμασα...ξανά..
Αναρωτιόμουν αν έκανα λάθος,βασάνιζα τον εαυτό μου με το να μαντεύω το επόμενο λεπτό.
Γιατί; που έκανα λάθος; γιατί έχασα τόσες νύχτες,γιατί πάτησα τόσες φορές την αξιοπρέπειά μου; γιατί αναζητούσα συνεχώς επιβεβαίωση εγώ,που πάντα μου αρκούσε μία και μόνο λέξη;
Τελικά,αυτό είναι ο έρωτας;
Ερωτηματικά, χιλιάδες ερωτηματικά που ψάχνουν απάντηση,χιλιάδες δευτερόλεπτα θλίψης που ψάχνουν ανταπόκριση.
Το μόνο σίγουρο για μένα είναι ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος,πρέπει ή δεν πρέπει.Υπάρχει μόνο το "είμαι καλά".Όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται.Είμαι καλά,νιώθω καλά.Επιτέλους,κατάλαβα πως πρέπει να σκεφτώ πρώτα εμένα.