Ας σκεφτούμε…Επιλογή σημαίνει αγώνας, ευθύνες που κρατούν πολλές στιγμές, πολλές ώρες ,ίσως και μια ολόκληρη ζωή! Επιλογή σημαίνει δράση και κόπος, θέση και στάση ζωής …
Επιλέγω με ποιον θα φάω, με ποιον θα κάνω σεξ, συζήτηση, περίπατο, χάδια, αγκαλιές, γυμναστική, διασκέδαση, μελέτη, εργασία και τόσα άλλα…
Επιλέγω με ποιο τρόπο θα τα κάνω όλα αυτά ή κάποια απ' αυτά ή και ένα με τον καθένα ξεχωριστά! Να θνυμάστε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΟΛΑ!!!
Μακάρι και μεγάλη ευτυχία είναι πολλά απ' αυτά να ταιριάζουν με τον τρόπο και τα θέλω του συντρόφου μας ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ!
Η επιλογή μιας δεύτερης θέσης -στάσης ζωής οφείλεται κατ' εμέ στην αδράνεια του ατόμου που οφείλεται, στην άγνοια, στον φόβο, στον εγωισμό αλλά το πιο βασικό, στην ευθυνοφοβία !!!!
Γιατί; Γιατί ο άνθρωπος από μικρός δεν αποκτά παιδεία στο να δημιουργεί σχέσεις-επιλογές με διακριτά στοιχεία σε ορισμένους χρόνους! Χωρίς αυτή την παιδεία, ανάλογα με την ηλικία, μπερδεύονται φαντασία, κρίση, άποψη, λογική και τέλος σωματοποιημένες συμπεριφορές!
Η ζωή μας θα ήταν πιο απλή αν η παιδεία μας μας κατεύθυνε σε έννοιες όπως συνεργασία, ατομικότητα που θα ήταν εμπεριεχόμενες στην κοινωνική μας συμπεριφορά! Αντίστοιχο του τροφικού πλέγματος είναι και αυτό το κοινωνικό στο οποίο όλοι δεν είναι για όλα αλλά και όλοι κάτι ή κάποια "στοιχεία" έχουν να μας δώσουν !
Αν μας δίνουν άσχημα και φθονερά ΕΠΙΛΕΓΩ να δυναμώνω, να ωριμάζω μαθαίνοντας την ανθρώπινη φύση μέσα απ' αυτά, αν μου δίνουν ωραία, καθαρά, δημιουργικά στοιχεία, τότε ανθίζω και δημιουργώ με ό,τι δυνάμεις μπορώ μια άξια σεβασμού προσωπικότητα ή τουλάχιστον επιλέγω να παλέψω γι' αυτό!!!
Συνάντησα πριν λίγες μέρες μια παλιά γνωστή-φίλη που …από ”τζάκι” είναι, λεφτά, καλή δουλειά έχει όπως επίσης καλά κρατιέται άρα και εραστές βρίσκει αλλά η Μοναξιά της δεν περιγράφεται, δεν αντέχεται γιατί η επιλογή της ήταν και είναι η ΔΕΥΤΕΡΙΑ…Και τα δύο λοιπόν, ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ θέλουν ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟ, μ’αυτούς τους παράγοντες, ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ !
Διότι ο μεγάλος έρωτας θέλει χρόνια για να ξεφτίσει ,όμως και η ΑΓΑΠΗ θέλει χρόνια για να θεμελιωθεί!!! Μπορεί στα 18 να έκανα άλλες σπουδές, στα 25 να επέλεγα άλλη δουλειά, θα έπαιρνα τόσα χρόνια όμως, τόσες συγκινήσεις; Θα πρόσφερα στους γιους μου τόσα θετικά πάνω στη μάθηση;
Στα 30, να επέλεγα έναν σύζυγο και τώρα να ζούσα καλύτερα...κατά τους κοινωνικούς και αξιακούς νόμους… Όμως θα ήμουν η πρώτη επιλογή γι' αυτόν, ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ στις ημικρανίες μου, στα "ορμονικά" μου, στις ανισσοροπίες μου, στα άσχημά μου, που πολλές φορές ούτε η μάνα δεν τα ανέχεται!!!
Σίγουρα, η καθημερινότητα και το δεδομένο τής ΚΟΙΝΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ, τώρα και το έντονο οικονομικό καθεστώς στο οποίο βρεθήκαμε, σε απομακρύνουν από τον σύζυγο …είναι κάτι που πρέπει να το 'χουμε στο πίσω του μυαλού μας και να το παλεύουμε, όμως μετά από 19 χρόνια είμαι Πρώτη επιλογή και όχι Δεύτερη!
Φαντάσου έναν σύντροφο να σ' έχει κατατάξει στη δευτεριά και να ξυπνάς (αν κοιμάσαι) καθημερινά σ' έναν αγώνα δρόμου ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑΣ, ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΡΩΤΑ, πολλές φορές ούτε να σε ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ, να ζει δίπλα σου, σαν μια εκδοχή ύπαρξης ιλουστρασιόν βέβαια, αλλά από την άλλη ΣΑΝ ΣΚΙΑ!
Ένα είναι σίγουρο, στα πολλά χρόνια κοινής διαβίωσης, επιβίωσης θα 'λεγα εγώ, φαίνεται η ύπαρξη ή μη της κατάστασης που εγώ την αποκαλώ δευτεριά!!! Διότι ο μεγάλος έρωτας θέλει χρόνια για να ξεφτίσει, όμως και η ΑΓΑΠΗ θέλει χρόνια για να θεμελιωθεί!!!
Δευτεριά …!
Ελπίζω να είστε καλά!!!
Ανθή Νταμπρατζή
