''...Σχεδόν τίποτα. Σχεδόν καλά. Σχεδόν μαζί.
Σχεδόν οριστικά. Σχεδόν ανέπαφα. Σχεδόν
επιφανειακά.
Σχεδόν μηχανικά. Σχεδόν αθώος. Σχεδόν
μετανιωμένος.
Σχεδόν αποφασισμένος. Σχεδόν ηλίθιος.
Σ’ αυτή τη λέξη,
την πονηρή, ναυάγησε
ολόκληρη η ζωή σου!
Τι κρίμα! Κι ήταν, σχεδόν, δυο βήματα η
στεριά.....''
...Αλκυόνη Παπαδάκη...
