Ερωτεύσιμες όμως είναι μονάχα οι δυνατές ψυχές.
Δείχνουν αρεστοί και ελκυστικοί μόνο οι άνθρωποι που μπορούν να λένε αντίο. Μόνο εκείνοι δηλαδή που, ακόμη και σ' αυτές τις θερμές περιπέτειες που τους έρχονται, πειρασμούς που ακυρώνουν τη διάκριση, βρίσκουν τελικά τη δύναμη να βάζουν τέλος σε σχέσεις που δεν είναι αληθινές, ή δεν είναι αληθινές πια.
Να λένε αντίο σ' αυτό που έχει ήδη, από καιρό, τελειώσει. Που αντέχουν να το παραδέχονται όσο κι αν πονάει, όσο κι αν μειώνει, όσο κι αν προσβάλλει. Και βρίσκουν τη δύναμη διότι έτσι θέλουν. Παντού η μυστική δύναμη της θέλησης και μόνο.
Είμαι σίγουρη πως εκείνος που αληθινά αγαπά δε μένει με το «έτσι θέλω» αν δεν αγαπιέται. Δεν αντέχει τέτοιον πόνο, τέτοιον εξευτελισμό και τρέχει μακριά. Μόνο το συμφέρον μπορεί να αντέξει τέτοιο πόνο και τέτοιον εξευτελισμό.
Μόνο όσοι μπορούν να αγαπούν, αισθάνονται όταν έρθει η ώρα την επιταγή του αντίο. Να πουν ένα αντίο που πονάει βέβαια φρικτά, που θέλει κότσια. Ερωτεύσιμες όμως είναι μονάχα οι δυνατές ψυχές. Τίποτα πιο ερωτεύσιμο από τη δύναμη και την ελευθερία, από τον δυνατό και τον ελεύθερο.
Μ. Βαμβουνάκη, Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης
