Οι περισσότεροι είναι δέντρα χωρίς καρπούς, χωρίς λουλούδια και μάλιστα χωρίς φύλλα, είναι χειμωνιάτικα δέντρα, θλιβερά, μαύρα και χωρίς στολίδια. Βέβαια, μέσα σε κάθε ον μπορούν να
φυτρώσουν λουλούδια, μόνο που θα πρέπει να εργαστεί, να έχει μια μεγάλη γνώση και να θυσιάσει πολύ καιρό για να μπορέσουν τα λουλούδια αυτά ν' ανθίσουν, να δώσουν τα αρώματα τους και να δέσουν καρπούς.
Οι καρποί είναι τα έργα που γίνονται από τις διάφορες αρετές. Τα φύλλα, τα λουλούδια, οι καρποί, είναι η αγάπη, η σοφία και η αλήθεια. Με μεγάλη σοφία τα φύλλα μετατρέπουν τον ακατέργαστο χυμό σε κατεργασμένο, σαν τους αλχημιστές που μετατρέπουν τα μέταλλα σε χρυσό χάρη στη φιλοσοφική λίθο. Τα λουλούδια είναι ενωμένα με την αγάπη. Τα χρώματά τους, το άρωμά του η αγνή ύλη των πετάλων τους ελκύουν τα όντα. Σ’ αυτά κατακάθεται το νέκταρ που τα έντομα πηγαίνουν και απομυζούν. Οι καρποί είναι η αλήθεια που είναι το αποτέλεσμα της ένωσης της σοφίας και της αγάπης.
Στον ίδιο τον άνθρωπο μπορούμε να πούμε ότι οι ρίζες, ο κορμός και τα κλαδιά που αντιστοιχούν στα σώματα φυσικό, αστρικό και νοητικό, αντιπροσωπεύουν την κατώτερη φύση, την προσωπικότητα. Τα φύλλα, τα λουλούδια και οι καρποί που αντιστοιχούν στα σώματα αιτιατό, βουδικό και ατομικό αντιπροσωπεύουν την ανώτερη φύση, την ατομικότητα.
Omraam Mikhael Aivanhov
Από ¨Το δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού¨
