Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

O Θεός και το καλύτερο "οικόπεδο" της Δημιουργίας

O Θεός και το καλύτερο "οικόπεδο" της Δημιουργίας

O Νιόνιος χρόνια πριν είχε αφηγηθεί μία όμορφη παραβολή.

Αφορούσε στις μέρες της Δημιουργίας και στη σκέψη του Θεού. Με τον μοναδικό τρόπο –που οι καλοί παραμυθάδες διαθέτουν- σε έπειθε πως ο Πλάστης έφτιαξε σαν καλός μάστορας τη γη και έπειτα μπήκε στον κόπο να μοιράσει τα οικόπεδά της. Στο νου Του όμως είχε ήδη να κρατήσει το καλύτερο κομμάτι της για … τα γεράματά Tου.
Έβαλε λοιπόν, τους λαούς στη σειρά και βάλθηκε να τους μοιράζει χώρες και κομμάτια από τη δημιουργία Του. Στους συνεπείς και πειθαρχημένους, στοιχηματίζω πως ανήκαν οι Γερμανοί, οι Φιλανδοί, οι Άγγλοι ίσως και οι Γάλλοι. Προσήλθαν άμεσα και μπήκαν πειθήνια στη σειρά. Από την άλλη, αυτά τα ιδιάζοντα όντα, οι Έλληνες, με κάτι άσχετο είχαν καταπιαστεί μάλλον και δεν πρόλαβαν να παραλάβουν χώρα εγκαίρως.
Τέλειωσε, λοιπόν ο Παντοκράτορας τη μοιρασιά του και πάνω που ικανοποιημένος έτριβε τα χέρια του και ετοιμαζόταν να αποσυρθεί στο οικοπεδάκι του, στην Μεσόγειο, νασου κι εμφανίζονται ασθμαίνοντας οι ... αλλοπαρμένοι Έλληνες.
- Που είσασταν τέκνα μου εσείς? (υποθέτω στο περίπου πως τους είπε ο Μεγαλοδύναμος). Κάτι δικαιολογίες ψέλλισαν εκείνοι αλλά η ουσία ήταν πως οι άνθρωποι είχαν μείνει χωρίς τόπο και δίχως στέγη. Τι να σου κάνει ο Φιλέσπλαχνος και Ελεήμων που τους συμπάθησε όπως τους είδε (λίγο καταφερτζήδες και λίγο πολυμήχανους) και εν τέλει σκέφτηκε … ας πάει και το παλιάμπελο. Μόνο που αντί για παλιάμπελο του ‘χε απομείνει εκείνο το «φιλετάκι», που λέγαμε πως κρατούσε για τον Εαυτό του. Πήρε, λοιπόν, το ύφος Του το αυστηρό και τους το έδειξε: Άντε, τους είπε (πάλι στο περίπου) σας το χαρίζω αλλά να το προσέχετε γιατί είναι τόπος θεϊκός κι όλοι θα σας ζηλεύουν.
Κι ως Παντογνώστης είχε ασφαλώς δίκιο. Οι Έλληνες ζούσαν ανά τους αιώνες στο θεϊκό Του οικόπεδο αλλά ουδέποτε ησύχασαν από τις επιβουλές των άλλων.
Κάπου εδώ νομίζω η ιστορία του Νιόνιου τελείωνε. Ήταν βέβαια και ήσυχοι καιροί όταν την σκαρφίστηκε. Στις μέρες μας, υποθέτω πως ο Ύψιστος όλο και κάποια φωνή θα ύψωνε (Φωνή Θεού, Οργή λαού). Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Κάτι παραπάνω γνωρίζει Εκείνος για τα μελλούμενα. Κι άλλωστε το … οικόπεδο γλιτώνει ανά τους αιώνες. Τόσο ανάξιοι απόγονοι φανήκαμε που να χαθεί επί των ημερών μας? .....

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

Η τέχνη της εσωτερικής ηρεμίας – Eckhart Tolle



Η κατάσταση του ανθρώπου είναι να βυθίζεται στη σκέψη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μένουν φυλακισμένοι σ’όλη τους τη ζωή στα περιθώρια των σκέψεων τους. Ποτέ δεν πηγαίνουν πέρα από μια αίσθηση του εαυτού τους, που χτίστηκε από το μυαλό και εξαρτάται από το παρελθόν.
Όπως σε κάθε ανθρώπινο ον, η συνείδησή σας έχει μια πολύ βαθύτερη διάσταση από τη σκέψη. Είναι η ουσία σας. Μπορούμε να την ονομάσουμε παρουσία, προσοχή, άνευ όρων συνείδηση.

Deepak Chopra: Πέντε βήματα για ισχυρές προθέσεις


Η πρόθεση είναι το αρχικό σημείο κάθε ονείρου. Είναι η δημιουργική δύναμη που εκπληρώνει όλες μας τις ανάγκες, είτε πρόκειται για χρήματα είτε για σχέσεις, για πνευματική αφύπνιση ή αγάπη.     

Ότι δίνεις στη ζωή, πάντα σου επιστρέφει.


Ο Γιώργος σχεδόν δεν είχε δει την κυρία, μέσα στο σταματημένο αυτοκίνητο στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης. Έβρεχε πάρα πολύ και ήταν νύχτα. Κατάλαβε όμως πως η γυναίκα είχε ανάγκη από βοήθεια. Έτσι σταμάτησε το αυτοκίνητο του και πλησίασε.
Εκείνη σκέφτηκε πως ήθελε να της επιτεθεί, δεν την ενέπνεε εκείνος ο άνδρας, φαινόταν φτωχός και πεινασμένος.
Ο Γιώργος αισθανόταν πως η γυναίκα φοβόταν και της είπε:
«Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω, κυρία, μην φοβάστε. Γιατί δεν περιμένετε στο δικό μου αυτοκίνητο για να ζεσταθείτε;

Η ευτυχία είναι σχετική – Ινδικό παραμύθι



Ένα κοράκι ήταν πολύ ευχαριστημένο με τη ζωή του. Μια μέρα όμως, είδε έναν κύκνο ολόλευκο και σκέφθηκε ότι αυτός θα έπρεπε να είναι ο ευτυχέστερος των πουλιών. Του είπε λοιπόν ότι σίγουρα θα είναι το πιο ευτυχισμένο πουλί. Ο κύκνος του απάντησε ότι για κάμποσο καιρό πίστευε ότι όντως ήταν το πιο ευτυχισμένο πουλί, μέχρι που συνάντησε έναν παπαγάλο που το φτέρωμά του είχε δύο χρώματα. Είπε λοιπόν ο κύκνος στο κοράκι ότι ο παπαγάλος θα έπρεπε να είναι το ευτυχέστερο όλων των πουλιών.

Ο μύθος του μικρού ψαριού που είχε μέσα του θυμό


Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ψαράκι που το έλεγαν Μάτεο. Το ψαράκι αυτό ζούσε σε μια θάλασσα μακρινή, λίγο μικρή μεν, αλλά γεμάτη ψάρια, πολλά άλλα ψάρια. Πρέπει ακόμα να σας πω ότι αυτό το ψαράκι έμενε με τους γονείς του. Κι ότι ο ψαρομπαμπάς του και η ψαρομαμά του ήταν πολύ αυστηροί μαζί του.

Για να είσαι στις αναμνήσεις

Για να είσαι στις αναμνήσεις των παιδιών σου αύριο,
ΠΡΕΠΕΙ να είσαι στην ζωή τους σήμερα....

Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2017

Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω..Ο. Ελύτης

Ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω..
Μόνον έτσι όμως..
έμαθα να ξεχωρίζω τους πιο ανεπαίσθητους
συριγμούς..
ν’ ακριβολογώ μες στα μυστήρια..
Αλλο πράγμα..
είναι η Αγάπη...και άλλο πράγμα ο Ερωτας..
Άλλο η Επιθυμία...και άλλο η Λαχτάρα..
Άλλο η Πίκρα...και άλλο το Μαράζι..
Άλλο τα Σπλάχνα...κι άλλο τα Σωθικά!!
Ο. Ελύτης

Αγαπημένες Σκέψεις

...