Pema Chodron, Όταν όλα καταρρέουν

Ήταν κάποτε μια νεαρή πολεμίστρια. Ο δάσκαλός της είπε ότι έπρεπε να μονομαχήσει με το φόβο. Η ίδια δεν ήθελε να το κάνει. Φαινόταν πολύ επιθετικό. Ήταν τρομακτικό και έμοιαζε εχθρικό. Αλλά ο δάσκαλος είπε ότι έπρεπε να το κάνει και της έδωσε οδηγίες για τη μάχη. Η μέρα έφτασε. Η μαθήτρια πολεμίστρια στάθηκε από τη μια πλευρά και ο φόβος από την άλλη. Η νεαρή γυναίκα ένιωθε πολύ μικρή και ο φόβος φαινόταν τεράστιος και άγριος. Ο καθένας είχε τα όπλα του.

Στις 10 Δεκεμβρίου του 1893, ο Τρικούπης πήγαινε στη Βουλή, για ανακοινώσει την πτώχευση της Ελλάδας.

Για την Ιστορία...

Στις 10 Δεκεμβρίου του 1893, ο Τρικούπης πήγαινε στη Βουλή, για ανακοινώσει την πτώχευση της Ελλάδας.

Πριν από την πτώχευση του 1893, το χρέος της χώρας είχε δεκαπλασιαστεί. Σε διάστημα 18 ετών, συνολικά σχηματίστηκαν 22 κυβερνήσεις.
Η τρύπα στο κρατικό ταμείο ήταν πλέον εκτός ελέγχου και η χώρα ζητούσε νέα δάνεια, για να πληρώσει τα παλιά. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα ήταν ο καλύτερος πελάτης.
Δανειζόταν με τεράστια επιτόκια, που δεν υπήρχαν σε καμία πολιτισμένη αγορά της Ευρώπης.
Μέσα σε 15 χρόνια, η χώρα πήρε εννιά δάνεια. Από τα 640 εκατομμύρια χρυσά γαλλικά φράγκα, στην Ελλάδα έφτασαν μόλις τα 465 εκατ..

Περίπου 200 εκατομμύρια φράγκα έφυγαν σε μεσάζοντες, εγγυήσεις και σε παλιές υποχρεώσεις προς τράπεζες.
Οκτώ από αυτά τα δάνεια συνήφθηκαν από τις κυβερνήσεις Τρικούπη, που ονειρευόταν μια Ελλάδα σύγχρονη. Η διαπλοκή ήταν απαραίτητη προϋπόθεση και για να δανειστούμε και για να πτωχεύσουμε.
Στη χρεοκοπία συμμετείχαν κι Έλληνες μεγιστάνες, που έβγαλαν τεράστια κέρδη από την ελληνική δανειοδότηση.
Κάποιοι απέκτησαν τότε παρατσούκλι. Ο λαός τους αποκαλούσε χρυσοκάνθαρους, δηλαδή παρασιτικά ερπετά, ντυμένα με χρυσό.

Στην ουσία, ήταν οι μεσολαβητές, για να πάρει η Ελλάδα τα δάνεια.

Τα golden boys της εποχής. Αυτοί που αμείβονταν υψηλά, για να διαχειριστούν τα κονδύλια. Ακολούθησε η έκφραση λιμοκοντόρος.
Τα πρώτα έντονα σημάδια της χρεοκοπίας ήρθαν από την Αργεντινή. Η μεγάλη αγγλική τράπεζα ΒΑΝΚS, η οποία είχε επενδύσει στο δημόσιο χρέος της Αργεντινής, πτώχευσε και μαζί της κατέρρευσε και η χώρα.
Αυτό έχει ως συνέπεια και οι ομολογίες χωρών σαν την Ελλάδα, να γνωρίσουν πολύ σημαντική πτώση των τιμών τους.

Ο Τρικούπης, που είχε κερδίσει στις τελευταίες εκλογές, προχώρησε στην επιβολή νέων, πιο σκληρών μέτρων λιτότητας.
Επέβαλε βαριά δίδακτρα στα δημόσια σχολεία και στα πανεπιστήμια, έβαλε φόρο ακόμη και στα ζώα που σφάζονται.
Ο λαός αντέδρασε έντονα. Η μοναδική λύση ήταν να βρει κάποιο δάνειο, το οποίο θα του επέτρεπε να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη.
Δεν μπορούσαν να πληρωθούν οι μισθοί και οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Έπρεπε να βρεθούν χρήματα άμεσα. Η «τρόικα» της εποχής, που κατέφθασε, ήταν οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, που έστειλαν μια επιτροπή, να ελέγξει τα δημοσιονομικά μας.
Επικεφαλής ήταν ο φιλέλληνας Άγγλος διπλωμάτης, Σερ Έντουαρντ Λο.
Ο λόρδος συνέταξε ευνοϊκή έκθεση, για να βοηθήσει τον Τρικούπη, στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι δεν ήταν πρόβλημα μισθών, αλλά πόρων.
Οι ξένοι αποφάσισαν να μας δανειοδοτήσουν με 3.500.000 στερλίνες. Άλλωστε, η Ελλάδα ήταν η καλύτερη επένδυση για τα λεφτά τους.
Οι όροι του δανεισμού ήταν εξευτελιστικοί και οι ξένοι δεν ήθελαν να γίνει η καθιερωμένη συζήτηση κι έγκριση από τη βουλή.
Ήξεραν ότι ίσως η αντιπολίτευση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη δεν θα το ενέκρινε και απαιτούσαν βασιλικό διάταγμα.

Το σωτήριο δάνειο εξαρτιόταν από τον βασιλιά Γεώργιο, ο οποίος έπρεπε απλώς να υπογράψει.
Παρά την κόντρα τους, ο Τρικούπης ήταν ιδιαίτερα ανεκτικός απέναντί του. Ειδικά όταν οι εφημερίδες κατηγορούσαν τον Γεώργιο, ότι ταξίδευε στο εξωτερικό για να συνευρεθεί με τη διάσημη ηθοποιό Σάρα Μπερνάρ.
Ο βασιλιάς όμως, πρώτα κερδοσκόπησε στο χρηματιστήριο με τα ελληνικά χρεόγραφα και μετά ενημέρωσε τον Τρικούπη για την άρνησή του, που σήμαινε οικονομική καταδίκη της Ελλάδας.
Η εφημερίδα Ακρόπολις, σχολιάζοντας τη στάση του βασιλιά και των τραπεζιτών που συνεργάζονταν μαζί του, έγραψε ένα σχόλιο, που η ιστορία επιβεβαίωσε:

«Αφού δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν έναν άνδρα, θεώρησαν καλύτερο να καταστρέψουν ένα έθνος».

Στις 10 Δεκεμβρίου του 1893, ο Τρικούπης πήγαινε στη Βουλή, για ανακοινώσει την πτώχευση της Ελλάδας.

πηγή:ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Αγωνίζομαι να μείνω άνθρωπος – Χρόνης Μίσσιος

«Όταν συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να αλλάξω το σύστημα, άρχισα να αγωνίζομαι να μην με αλλάξει αυτό.

H πηγή του νερού, μια διδακτική ιστορία

O Τολστόι και η πηγή του νερού, είναι μια εξαιρετική διδακτική ιστορία την οποία αξίζει να διαβάσετε. Τί άραγε συμβολίζει η πηγή;

Οι δοκιμασίες είναι μαθήματα που απέτυχες να μάθεις

Οι δοκιμασίες δεν είναι παρά μαθήματα που απέτυχες να μάθεις, παρουσιαζόμενα για άλλη μια φορά.

Έτσι, εκεί που έκανες μια λανθασμένη επιλογή στο παρελθόν, μπορείς τώρα να κάνεις μια καλύτερη, κι έτσι ν’ αποφύγεις τον πόνο που εκείνο που είχες επιλέξει πριν σου προκάλεσε.

«A Course In Miracles»

**Οι αντιξοότητες έχουν σαν αποτέλεσμα την εκμαίευση ταλέντων τα οποία, σε ευνοϊκές περιπτώσεις, θα παρέμεναν ανενεργά.

Horace 65-68 B.C.

Δαλάι Λάμα: Η μόνη αληθινή θρησκεία είναι να έχεις καλή καρδιά.

Τον πήραν από το πατρικό σπίτι του όταν ήταν 6 χρονών. Στα 15 του έπρεπε να γίνει στρατιωτικός διοικητής και διπλωμάτης. Στα 25 αναγκάστηκε να φύγει από το Θιβέτ για την Ινδία. Σήμερα ο Dalai Lama είναι 79. Φαίνεται πως η ζωή του δεν υπήρξε εύκολη. Αλλά αντί να βλέπει κανείς ρυτίδες στο πρόσωπό του, αντικρίζει μια λάμψη να χορεύει στα μάτια του. Πάνω από 50 χρόνια οι άνθρωποι προσδοκούν να ακούσουν τα σοφά λόγια του και να δουν τις πράξεις του.

Για να σας βοηθήσουμε να καταλάβετε τις αρχές που βοήθησαν αυτόν τον απίστευτο άνθρωπο να διατηρήσει την θετική στάση του και την λογική θεώρηση του κόσμου τόσα χρόνια, σας παραθέτουμε πιο κάτω 15 μαθήματα ζωής που ο ίδιος εξέφρασε με τα δικά του λόγια.

Jorge Luis Borges: Αν ζούσα τη ζωή ξανά

Αν μπορούσα τη ζωή μου να ζήσω εξ’ αρχής,
στην επόμενη θα προσπαθούσα να κάνω λάθη πιο πολλά.
Τέλειος τόσο να ‘μαι δεν θα προσπαθούσα
και πιότερη ξεκούραση θ’ αποζητούσα.

L. Borges: Δύο ψυχές δε συναντήθηκαν ποτέ τυχαία

«Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που μας κάνουν ευτυχισμένους απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας. Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάϊ μας, βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε, ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας. Όλους τους ονομάζουμε φίλους και υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη αυτών. Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας. Το πρώτο που ξεπροβάλλει είναι ο πατέρας και η μητέρα μας, μας δείχνουν τι είναι η ζωή. Στη συνέχεια έρχονται οι αδελφικοί φίλοι με τους οποίους μοιραζόμαστε το χώρο μας, για να ανθίσουν και αυτοί όπως κι εμείς.