Μονάχα τους τρελούς να ερωτεύεστε

Μην ερωτεύεστε λοιπόν εγωιστές, εκτός από κακομαθημένοι, είναι κι επικίνδυνα λογικοί. Αυτοί μετράνε με το στανιό τι δώσανε, μη δώσουν κάτι παραπάνω και θίξουν τον εγωισμό τους.

Μονάχα τους τρελούς να ερωτεύεστε, αυτοί θα διέσχιζαν χιλιόμετρα για σας, θα σκαρφάλωναν βουνά, μόνο για ένα χαμόγελό σας...

...Πωλίνα Πανέρη..

Να με θυμάσαι

Να με θυμάσαι

Πάντα μου άρεσε αυτή η φράση.
Δεν απαιτεί, δεν εκλιπαρεί, δε βάζει δύσκολα ερωτήματα..

Ζητάς απλώς να μη σβηστείς από τη μνήμη του άλλου...

~Χ.Στρογγύλης

Οι πιο όμορφοι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει είναι αυτοί που ...

Οι πιο όμορφοι άνθρωποι που έχουμε γνωρίσει είναι αυτοί που έχουν γνωρίσει την ήττα, γνώρισαν τον πόνο, γνώρισαν την πάλη, γνώρισαν την απώλεια, και βρήκανε τον δρόμο τους στα βάθη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μία εκτίμηση, μία ευαισθησία, και μία κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και μία βαθιά αγάπη. Οι όμορφοι άνθρωποι δεν τυχαίνουν έτσι απλά...

Elizabeth Kubler Ross

Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί.

Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί.
Μη ρωτάς γιατί περιμένει εκείνος
Που δεν έχει τι να περιμένει
Και όμως περιμένει.

Γιατί σαν πάψει να περιμένει
Είναι σα να παύει να βλέπει
Σα να παύει να κοιτά τον ουρανό
Να παύει να ελπίζει
Σα να παύει να ζει.

Αβάσταχτο είναι… Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ’ ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο…

...Μενέλαος Λουντέμης...

Δε σ’αγαπώ…

Δε σ’ αγαπώ σαν να ‘σουν ρόδο αλατιού, τοπάζι, σαΐτα από γαρούφαλα που τη φωτιά πληθαίνουν.

Σ’ αγαπώ ως αγαπιούνται κάποια πράγματα σκούρα, μυστικά, μέσ’ από την ψυχή και τον ίσκιο.
Σ’ αγαπώ καθώς κάποιο

Φτάσε όπου δεν μπορείς!

Σήκωσα τα μάτια, σε κοίταξα.
Άπλωσες τότε το χέρι, σαν να πνίγουμουν κι ήθελες να με σώσεις.
Αρπάχτηκα με λαχτάρα από το χέρι σου, πασαλειμμένο ήταν με πολύχρωμες μπογιές, θαρρείς ζωγράφιζε ακόμα, έκαιγε. Άγγιξα το χέρι σου, πήρα φόρα και δύναμη, μπόρεσα να μιλήσω......
..........Μου απάντησες:
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!

~ Νίκος Καζαντζάκης, Αναφορά στον Γκρέκο

Αυτό που ονομάζουμε ζωή μετριέται μονάχα με τα συναισθήματα

Νομίζω πως αυτό που ονομάζουμε ζωή μετριέται μονάχα με τα συναισθήματα που νιώθουμε σαν άνθρωποι, τις συγκινήσεις, τις πίκρες, τις χαρές, τις μικρές ευτυχίες, τις μικρές δυστυχίες, την επιβεβαίωση, τελικά, της ανθρώπινης ουσίας μας...
Τα θαύματα του κόσμου, που λένε, η όρασή μου με εφήβεια έκπληξη τα ζει και με γεμίζει συναισθήματα...
Ένας περίπατος στο δάσος, ο θόρυβος της θάλασσας, ένα όμορφο δέντρο, ένα λουλούδι, το κρασί, ο έρωτας...
Για μένα, κάθε πρωινό είναι μια έκπληξη, κάθε δειλινό μια νοσταλγία, κάθε νύχτα ένα μεγάλο μυστήριο, ένα ποτήρι κρασί, ένα φιλί.
Χρόνης Μίσσιος

.Δεν έχουμε τη δική μας ψυχή. Έχουμε ένα μέρος από μια μεγάλη ψυχή.

....Δεν έχουμε τη δική μας ψυχή. Έχουμε ένα μέρος από μια μεγάλη ψυχή. Μια μεγάλη ψυχή που ανήκει σε όλους...Θα βρίσκομαι παντού μέσα στο σκοτάδι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου δίνουν μάχη για να φάνε οι πεινασμένοι. Θα βρίσκομαι εκεί όπου ο μπάτσος δέρνει τον ανήμπορο. Θα βρίσκομαι εκεί όπου οι άνθρωποι φωνάζουν επειδή είναι έξαλλοι και δεν αντέχουν άλλο.

Αλλά θα βρίσκομαι και εκεί όπου τα παιδιά γελούν επειδή πεινούν μα ξέρουν ότι το δείπνο τα περιμένει. Και θα βρίσκομαι εκεί όταν οι άνθρωποι θα τρώνε τους δικούς τους καρπούς και θα ζουν στα σπίτια που οι ίδιοι έφτιαξαν.Θα βρίσκομαι εκεί..

JOHN STEINBECK- ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ (1939)